Kiedy dziecko może zacząć uczyć się języka obcego?

Mówi się, że na naukę nigdy nie jest za późno. Biorąc pod uwagę naukę języków obcych, ta prawda sprawdza się w 100%, ale zastanówmy się chwilę. Czy skoro na naukę języka nigdy nie jest za późno, to czy może być na nią za wcześnie?

Dzieci

Nauka języka od początku

Naukę języka obcego można bez przeszkód zacząć nie tylko wśród bardzo małych dzieci, ale nawet tych, jeszcze nienarodzonych. Brzmi niedorzecznie? A jest jak najbardziej prawdziwe zwłaszcza dla osób, które na co dzień z racji zawodu czy też zależności rodzinnych posługują się na co dzień kilkoma językami. Dziecko będąc jeszcze w brzuchu matki, odbiera różne dźwięki dochodzące z zewnątrz, w tym również uczy się rozróżniać mowę. Dlatego udowodnione jest, że dzieci mają naturalną łatwość przyswajania nowych języków, zwłaszcza gdy miały z nim „styczność” jeszcze w życiu płodowym

Nauka języka obcego u dzieci odbywa się przez zabawę i przychodzi im równie łatwo co nauka języka rodzimego. Dlatego nie warto blokować naturalnej ciekawości dziecka i pozwolić mu również na poznawanie języków obcych. Oczywiście nic na siłę. W przypadku małych dzieci zwykle okazuje się, że nawet jeśli dziecko nie chce uczestniczyć, w nazwijmy to wymuszanym powtarzaniu słów w języku obcym, obcując z nim na co dzień, czy to przez słuchanie rozmów dorosłych, słuchanie piosenek mimowolnie uczy się języka obcego. Nierzadko okazuje się, że potrafi w ten sposób zaskoczyć otoczenie i ni stąd, ni zowąd zacząć poprawnie stosować całe zwroty w języku obcym, mimo że wcześniej nie wyrażało chęci i zainteresowania jego nauką.

Uwaga z ambicjami, co za dużo to nie zdrowo

Oczywiście chcąc nauczyć dziecko języka obcego, nie wolno go przestymulować zwłaszcza w obszarze „medialnym”. Nie wolno dzieci do nawet 7-9 roku życia zostawiać z włączonym np. tabletem, laptopem z odtwarzanymi bajkami w języku obcym. Promieniowanie niebieskie, jakie emitują telefony, telewizory czy tablety źle wpływa na rozwój i emocjonalny i intelektualny dzieci. Nauka języka obcego małych dzieci powinna wyłącznie odbywać się w kontakcie bezpośrednim z drugim człowiekiem i podobnie jak w przypadku nauki mówienia, najlepiej język, czyli mowę rozwijają wszelkiego rodzaju prace manualne, zwłaszcza te aktywizujące lewą półkulę.

Mówi się, że dzieci uczą się języków obcych na dwa sposoby: symultaniczny i następczy. Pierwszy sposób zwykle dotyczy dzieci tzw. dwujęzycznych, które wprowadzony miały drugi język przed 3 rokiem życia. Poznawanie języka w sposób następczy zwany też tradycyjnym, dotyczy dzieci w każdym wieku i mowa tu o sytuacji, kiedy dziecko opanuje umiejętność swobodnej komunikacji w drugim języku. Warto pamiętać, że w przypadku małych dzieci nie powinno być mowy o zmuszaniu ich do nauki, a raczej o przyzwyczajaniu do obcowania z drugim językiem w postaci prostych rymowanek zabaw, które dzieci zapamiętywać będą mimowolnie w trakcie zabawy.